കോപ്പിയടി പ്രശ്നം
സു എന്ന ബ്ലോഗറിന്റെ അനുമതിയില്ലാതെ ബ്ലോഗ് കണ്ടന്റ്സ്‌ കോപ്പിയടിച്ചത്‌ തെറ്റ്‌ തന്നെ. സുവിന്റെ ബ്ലോഗില്‍ എന്റെ പ്രതിഷേധം രേഖപ്പെടുത്തിയിരുന്നു.
ആ കുറ്റത്തിനെതിരെ സു നിയമനടപടികളെടുക്കുകയാണു വേണ്ടത്‌. അത് നടക്കുന്നുണ്ടോയെന്ന് ഇപ്പോഴും വ്യക്തമല്ല. നിയമനടപടികള്‍ നടക്കുന്നുവെങ്കില്‍ (ഇല്ലെങ്കിലും) "കരിവാരിതേക്കല്‍ കാമ്പൈന്‍" എന്ന സമ്മര്‍ദ്ദ തന്ത്രം പയറ്റി ഒരു അപ്പോളജി എഴുതി വാങ്ങുന്നതിനോട്‌ യോജിക്കുന്നുമില്ല.
ഒരുദാഹരണം പറയാം (ഇതാണല്ല്ലോ ഇപ്പോഴത്തെ ശൈലി).
നാട്ടിന്‍പുറത്ത്‌ ഒരു വീട്ടില്‍ പത്ത്‌ മക്കള്‍, ഒന്‍പത്‌ ആണും ഒരു പെണ്ണും, പിന്നെ അച്ഛനും അമ്മയും. ഇതില്‍ ഇളയ ചെറുക്കന്‍ ഒരു മോഷണം നടത്തി നാട്ടുകാരാല്‍ പിടിക്കപ്പെട്ടു. ആദ്യം എന്തായിരിക്കും ചെയ്യുക. നാട്ടുകാര്‍ പയ്യന്റെ കൂമ്പിടിച്ച്‌ വാട്ടും (ഇത് നാട്ടുകാരുടെ ജന്മാവകാശമാണെന്ന് തോന്നുന്നു). എന്നിട്ട്‌ പോലീസില്‍ ഏല്‍പ്പിക്കും. പോലീസില്‍ നിന്നും കോടതി, നിയമനടപടി അങ്ങനെ പോകും. ശിക്ഷയും കിട്ടിയെന്ന് വരും. പക്ഷെ, അതുകൊണ്ടൊന്നും പ്രശ്നം തീരില്ല.
നാട്ടിന്‍ പുറത്തെ ചില സ്ത്രീപുരുഷ പ്രജകള്‍ തങ്ങളുടെ സ്ഥിരം പ്രചാരണ വേല തുടങ്ങുന്നു. ആ കുടുംബം മുഴുവന്‍ കള്ളന്മാരാണെന്നും, അവര്‍ക്കുള്ളതെല്ലാം കളവുമുതലാണെന്നും പറഞ്ഞു അവരെ നാറ്റിക്കും. ഇങ്ങനെയിരിക്കുമ്പോഴായിരിക്കും ആ വീട്ടിലെ പെണ്കുട്ടിക്ക് വിവാഹാലോചനകള്‍ വരുന്നത്. വരുന്നവരോടെല്ലാം നാട്ടുകാരു പറയും ഓ, അതാ കള്ളന്റെ വീട്ടിലെ പെണ്ണല്ലേന്ന്. ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ കട്ടേം ബോഡും അതോടെ മടങ്ങുന്നു. ഇതിനെ വളരെ മൃദുവായി നാട്ടിന്‍പുറത്ത്‌ പരദൂഷണം എന്ന് വിളിക്കുന്നു.
ഈ ലൈനിലാണു യാഹൂവിനും (ദുനിയായ്ക്കും) എതിരായുള്ള നീക്കമെന്ന് വളരെ വ്യക്തമായി പറഞ്ഞുകൊണ്ടുള്ള കാമ്പൈനിംഗ്‌ ആയതു കൊണ്ട് ഞാന്‍ അതില്‍ നിന്നും വിട്ടു നിന്നു. അത് എന്റെ കാര്യം. കാമ്പൈനിംഗ്‌ ചെയ്തത് അവരുടെ കാര്യം.
ഒന്നാം പാഠം: പരദൂഷണത്തിലൂടെയും നീതി നേടിയെടുക്കാം. പക്ഷെ അത് നീതിയുടെ കൊഞ്ഞനമായിരിക്കും!
ഗൂഗിളും ബ്ലോഗിംഗും ഞാനും...
മനസ്സില്‍ തോന്നുന്നതൊക്കെ എഴുതിവെയ്ക്കാനും മറ്റുള്ളവരുമായി പങ്കുവെയ്ക്കാനും ഓസിനു കിട്ടിയ ഒരിടമായാണു ബ്ലോഗിനെ ഞാന്‍ കണ്ടത്‌. ബ്ലോഗ് എന്നാല്‍ വളര്‍ന്ന് വലുതായി പരമ്പരാഗത അച്ചടിമാധ്യമങ്ങളെ കുത്തുപാളയെടുപ്പിക്കുന്ന മറ്റൊരു കുത്തകയായി മാറേണ്ട വലിയ സംഭവമാണെന്ന് ഇപ്പോള്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നു. അതിനുവേണ്ടിയാണല്ലോ അവകാശസമരവും, നിയമനിര്‍മ്മാണങ്ങള്‍ക്കുള്ള ഒരുക്കങ്ങളും. എല്ലാം നല്ലത് തന്നെ.
ഒരര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഗൂഗിളിന്റെ ഫ്രീ സര്‍വീസ്‌ ആയ ബ്ലോഗറുപയോഗിച്ചു ബ്ലോഗുന്നവരെല്ലാം, ഗൂഗിള്‍ പോര്‍ട്ടലിനു ഫ്രീ ആയി കണ്ടന്റ്‌ കൊടുക്കുന്ന കൂലിയില്ലാത്ത എഴുത്തുകാരാണു (ബ്ലോഗെഴുത്തിന്റെ കൂലി കമന്റാണെന്ന് ഒരു ചൊല്ലുള്ളത്‌ മറക്കുന്നില്ല). അത്തരം ഫ്രീ കണ്ടന്റ്സ്‌ മറ്റേതെങ്കിലും കമ്പനി തങ്ങളുടെ ധനസമ്പാദനത്തിനായി അടിച്ചുമാറ്റി ഉപയോഗിക്കുന്നത്‌ ഗൂഗിളിനും എഴുതുന്നവര്‍ക്കും പിടിച്ചെന്ന് വരില്ല.
ഈ സര്‍വീസ്‌ ഫ്രീ അല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍, ഒരു നിശ്ചിത തുക (ഉദാ: മാസത്തില്‍ നൂറു രൂപയോ, പത്ത്‌ ഡോളറോ മറ്റോ) ഇതിനായി ചോദിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍ എത്ര പേരു ബ്ലൊഗെഴുതുമായിരുന്നു? ഞാന്‍ എഴുതില്ലെന്നത്‌ ഉറപ്പ്‌. അതേ പോലെ തന്നെ ഏവൂരാന്റെ പിന്മൊഴി, തനിമലയാളം സര്‍വീസുകളും. ഇതു രണ്ടുമില്ലാതെയും ബ്ലോഗാമെന്നതു കൊണ്ട് ഇതൊരു അവശ്യഘടകമല്ല. എങ്കിലും മലയാളം ബ്ലോഗുകളുടെ വളര്‍ച്ചയ്ക്കും, ഇന്ന് നാഴികക്ക്‌ നാല്‍പ്പത്‌ വട്ടവും പറഞ്ഞുകേള്‍ക്കുന്ന കൂട്ടായ്മയ്ക്കും കാരണമായത്‌ ഈ ഫ്രീ സര്‍വീസുകളാണു.
രണ്ടാം പാഠം: കാശു കൊടുത്തു കടിക്കുന്ന പട്ടിയെ വാങ്ങാത്ത മലയാളി ഓസിനു കിട്ടിയാല്‍ ആസിഡും കുടിക്കും.!
ലോനപ്പന്‍: ബ്ലോഗ് മാഫിയയുടെ ആദ്യത്തെ ഇരയോ? അതോ സ്വയം കുഴിച്ച കുഴിയില്‍ വീണുപോയതോ?.
ബ്ലോഗില്‍ ആരൊക്കെ എന്തൊക്കെ എഴുതണമെന്നും, എന്തൊക്കെ കമന്റണമെന്നും തീരുമാനിക്കുന്ന ഒരു ഉപജാപസംഘം ഉരുത്തിരിഞ്ഞു വരുന്നുവോ എന്നൊരു തോന്നല്‍ എനിക്കുമുണ്ട്‌. ലോനപ്പന്റെ ജോലി തെറിപ്പിക്കല്‍ ഭീഷണി, അതിനോടനുബന്ധിച്ച്‌ ബ്ലോഗ് നീക്കം ചെയ്തതും, ചില ബ്ലോഗേഴ്സിനെ തേടി പോലീസ്‌ ചെന്നു എന്നു പറഞ്ഞു കേള്‍ക്കുന്നതും ഇതുമായി കൂട്ടി വായിക്കേണ്ടതുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.
ലോനപ്പന്‍ ബ്ലോഗ് ഡെലീറ്റ്‌ ചെയ്യാന്‍ തക്കതായ കാരണമുണ്ടാവും. ജോസ്‌ ചെറിയാ എന്ന അജ്ഞാതന്റെ (അജ്ഞാതയുടെ) ആദ്യത്തെ പരാതിപ്പുറത്ത്‌ കമ്പനി അയാളെ വിളിച്ച്‌ വാണ്‍ ചെയ്ത് വിട്ടുകാണും. എന്നാല്‍, അതിന്റെ പേരില്‍ അയാളിട്ട പോസ്റ്റുകളും, അതില്‍ വന്ന കമന്റുകളുടെയും തുടര്‍ച്ചയെന്നോണം, വീണ്ടും പരാതി ചെന്നു എന്നു കരുതുക. അപ്പോള്‍ അയാള്‍ക്ക്‌ തീര്‍ച്ചയായും ബ്ലോഗ് ഡെലീറ്റ്‌ ചെയ്ത് തന്റെ ജോലി സംരക്ഷിക്കുകയേ നിവൃത്തിയുണ്ടാവൂ. ഇവിടെയുള്ള മറ്റു ചിലരെപ്പോലെ ജീവവായുവിനെക്കാളും വലുതായി ബ്ലോഗിനെ കാണുന്ന മഹാനൊന്നുമാവില്ല ലോനപ്പന്‍.
ലോനപ്പന്റെ പേരില്‍ ഇനിയുണ്ടാകുന്ന പോസ്റ്റുകളും കമന്റുകളും അന്വേഷണങ്ങളും ഒരു പക്ഷെ ജോസ്‌ ചെറിയാമാരെ ഇനിയും ചൊടിപ്പിച്ചേക്കാം. ഇതൊക്കെ ലോനപ്പന്‍ പറഞ്ഞു ചെയ്യിക്കുന്നതാണെന്നും പറഞ്ഞൊരു പരാതി കൂടി അയാളുടെ പേരില്‍ ചെന്നാല്‍ മൂപ്പരുടെ ജോലി തെറിക്കുമെന്നത്‌ ഉറപ്പാണു. അതു കൊണ്ട് തന്നെയാവും അയാള്‍ എല്ലാത്തില്‍ നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്നതും. ബ്ലോഗ് ചെയ്തതിന്റെ പേരില്‍ ഒരു മനുഷ്യനെ നിരന്തരമായ ഭീഷണിയുടെ മുള്‍മുനയില്‍ നിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട്‌ പ്രതികാരം വീട്ടുന്ന സൈക്കോപാത്തിന്റെ ക്രൂരവും വികലവുമായ മാനസിക സംതൃപ്തി ഇത് ചെയ്തവരും ഇത്തരം ചെയ്തിക്ക്‌ കൂട്ട്‌ നിന്നവരും, അതിന്റെ ഫലം കണ്ടാസ്വദിക്കുന്നവരും, അതിനെ സപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്യുന്നവരും അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടാവും. ഒരു കുടുംബത്തിന്റെ കട്ടേം ബോഡും അതോടെ മടങ്ങിയേക്കാം (ഏതു വിധേനയും കട്ടേം ബോഡും മടക്കലാണല്ലോ ലേറ്റസ്റ്റ്‌ സ്റ്റെയില്‍).
മൂന്നാം പാഠം: ഇന്ന് ലോനപ്പന്‍, നാളെ നമ്മളില്‍ മറ്റൊരാള്‍!
മാതൃകാവിഗ്രഹങ്ങളും കീഴ്‌ശ്വാസവും.
ജീവിതത്തില്‍ പകര്‍ത്താനും അനുകരിക്കാനും മാതൃകാവിഗ്രഹങ്ങള്‍ തേടുന്നവരാണു പൊതുവെ എല്ലാവരും. പലതും അനുകരിച്ചും പകര്‍ത്തിയുമാണു ജീവിതം മുന്നേറുന്നത്‌ തന്നെ. ആ നിലയ്ക്ക്‌ ബ്ലോഗിലും വിഗ്രഹങ്ങളെ കണ്ടെത്തേണ്ടി വന്നു പലര്‍ക്കും. സ്വയം ആവശ്യപ്പെട്ടില്ലെങ്കില്‍ തന്നെയും പലരെയും വിഗ്രഹങ്ങളാക്കി മാറ്റുകയാണുണ്ടായത്‌. സേവനം, സീനിയോറിറ്റി, കമന്റുകളുടെ ആര്‍ജ്ജവം ഇതൊക്കെയായിരുന്നെന്ന് തോന്നുന്നു വിഗ്രഹനിര്‍മ്മാണത്തിന്റെ അവശ്യഘടകങ്ങള്‍.
എന്നാല്‍ അണ്ടിയോടടുത്തപ്പോള്‍ മാങ്ങ പുളിച്ചു തുടങ്ങുകയും, ഭക്തജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്രസാദമായി പുളിച്ചു നാറിയ കീഴ്‌ശ്വാസങ്ങള്‍ കിട്ടുകയും ചെയ്തപ്പോള്‍ പാവം ഭക്തജനങ്ങള്‍ മൂക്കും പൊത്തി, മൂക്കത്ത്‌ വിരലും വെച്ച്‌, അയ്യടാന്ന്, അന്തംവിട്ടു നിന്നുപോയി. നാറ്റം പിന്നെയും സഹിക്കാം പക്ഷെ ഭക്തജനങ്ങളുടെ മനസ്സിനേറ്റ മുറിവ്‌ ഉണങ്ങാതെ കിടക്കും. ഈ സമയത്ത്‌ വല്ല കരിങ്കല്ലോ തടിക്കഷണമോ വിഗ്രഹമാക്കിയിരുന്നെങ്കില്‍... മനുഷ്യവിഗ്രഹങ്ങളാണല്ലോ ഇപ്പോഴത്തെ ഫേഷന്‍. അവര്ക്ക് അവരുടേതായ വികാരവിചാരങ്ങളുണ്ടെന്ന് ഭക്തജനങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്തതുമില്ല. അനുഭവി!
ചില അപവാദങ്ങളൊക്കെയുണ്ടായെങ്കിലും പ്രസാദം കീഴ്‌ശ്വാസമായി കൊടുക്കാത്ത ചില നല്ല വിഗ്രഹങ്ങളെങ്കിലും ബാക്കിയുണ്ടെന്നുള്ളതാണു ഭക്തജനങ്ങളുടെ ഏക ആശ്വാസം.
നാലാം പാഠം: നിങ്ങള്‍ തന്നെ നിങ്ങള്ക്ക് മാതൃകാവിഗ്രഹങ്ങളാവുക.
എല്ലാ ബ്ലോഗരും തുല്യര്‍, ചില ബ്ലോഗേഴ്സ്‌ കൂടുതല്‍ തുല്യര്‍
(കട: ജോര്‍ജ്ജ്‌ ഓര്‍വെലിന്റെ അനിമല്‍ ഫാം എന്ന പുസ്തകം)
ഓര്‍വെലിന്റെ അനിമല്‍ ഫാം വായിച്ചിട്ടുള്ളവര്‍ അതിലെ ഈ വാചകം ഒരിക്കലും മറക്കാനിടയില്ല. "All animals are equal but some are more equal than others." ജീവിതത്തിലെന്നപോലെ ബ്ലോഗിലും ഇത് വളരെയധികം പ്രസക്തമാണെന്ന് ഇതിനോടകം എല്ലാവര്‍ക്കും മനസ്സിലായിക്കാണുമല്ലോ.
ചില ബ്ലോഗേഴ്സ്‌ കൂടുതല്‍ തുല്യരാകുന്നതിനു വ്യക്തമായ ചില മാനദണ്ഡങ്ങളും, സംഘടിതമായ ആസൂത്രണവും ഉണ്ട്. സീനിയോറിറ്റി, പോപ്പുലാരിറ്റി, ബ്ലോഗ് സേവനങ്ങളിലൂടെ കൈവരുന്ന അധികാരം, ബ്ലോഗാന്‍ അവശ്യമായ ഉല്‍പന്നങ്ങളുടെ ഉപജ്ഞാതാക്കള്‍ എന്ന സ്ഥാനം, കൂട്ടായ്മയിലുള്ള പങ്ക്‌ എന്നിങ്ങനെ വിവിധ ഘടകങ്ങള്‍ വെച്ചാണു ഈ തുല്യത നിര്‍ണയിക്കുന്നത്‌. വിഗ്രഹങ്ങളാക്കപ്പെടുന്നതുപോലെ ഇവിടെയും സ്വയം ആവശ്യപ്പെടാതെ കൂടുതല്‍ തുല്യത ചാര്‍ത്തപ്പെടുന്നവരുമുണ്ട്‌. വെറും തുല്യരോ, ഒട്ടും തുല്യരല്ലാത്തതുമായവരാണു ബഹുഭൂരിപക്ഷം ബ്ലോഗേഴ്സും.
എവിടെ അസമത്വമുണ്ടോ അവിടെ അസ്വസ്ഥതയുമുണ്ട്‌. പുകഞ്ഞ്‌ പുകഞ്ഞ്‌ ഒരു ദിവസം കത്തിപ്പടരുന്ന അസ്വസ്ഥത. ഈ തീയില്‍ പഴയ അസമത്വങ്ങള്‍ ദഹിച്ചുപോയാലും, പുതിയവ പൊട്ടിമുളയ്ക്കും. അതാണതിന്റെ ഒരു രീതി.
ഇത്രയും വൈവിധ്യമാര്‍ന്ന ബ്ലോഗേഴ്സിനിടയില്‍ അഭിപ്രായവ്യത്യാസങ്ങളും, ഉരസലുകളും ഉണ്ടാകുന്നത്‌ തികച്ചും സ്വാഭാവികം തന്നെ. എങ്കിലും നേതൃസ്ഥാനത്ത്‌ കൂടുതല്‍ തുല്യരായ ബ്ലോഗേഴ്സ്‌ ആകുമ്പോള്‍ ഉരസലുകള്‍ക്ക്‌ അധികാരധാര്‍ഷ്ട്യത്തിന്റെ ചുവയുണ്ടാകുന്നു. ഇതൊന്നും ഒഴിവാക്കാനാവുന്നതല്ല. മാത്രമല്ല ഇതൊരു തുടര്‍ച്ചയാകാനാണു സാധ്യതയും. പരസ്പരം അറിയാത്തവര്‍ തമ്മിലുള്ള വിര്‍ച്വല്‍ വ്യക്തിവിദ്വേഷങ്ങള്‍ക്കുമപ്പുറം, നേര്‍ക്ക്‌ നേര് കയ്യാങ്കളിയോ, പകപോക്കലിലോ, ഒളിപ്പോരിലോ, കൊട്ടേഷനിലോ, കൊലപാതകത്തിലോ ഒക്കെ ചെന്നവസാനിച്ചേക്കാവുന്ന സില്ലി സ്പര്‍ദ്ധയോര്‍ത്ത്‌ നമുക്ക് സഹതപിക്കാം, പുച്ഛിക്കാം. നമ്മള്‍ മലയാളികളല്ലേ, ഇതൊക്കെ നമ്മുടെ ചോരയിലുള്ളത്‌ തന്നെ!
അഞ്ചാം പാഠം: All animals are equal but some are more equal than others!
ബ്ലോഗേഴ്സിന്റെ ഇന്‍ഫര്‍മേഷന്‍ സൂപ്പര്‍ഹൈവേകള്‍, അഥവാ ഇ-മെയിലും ചാറ്റും!
ബ്ലോഗിലെ പല പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുടെയും ചരടുവലികളും, രഹസ്യനീക്കങ്ങളും, വിവരശേഖരണ വിതരണവും നടക്കുന്ന ഇ-മെയിലും, ചാറ്റ്‌ എന്നീ ഇന്‍ഫര്‍മേഷന്‍ സൂപ്പര്‍ഹൈവേകള്‍ വഴിയാണെന്നത്‌ വ്യക്തം. ഇതിനായി ടെലഫോണ്‍ സര്‍വീസ്‌ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നവരും കുറവല്ല. ഇതെല്ലാം വലിയ പോരായ്മയായി പലയിടത്തും സൂചിപ്പിച്ചു കാണുന്നു. ഇതൊന്നും ഒരു പോരായ്മയയി എനിക്കു തോന്നുന്നില്ല. ഓരോരുത്തരുടെ സ്വകാര്യമാണതൊക്കെ. അതിനെച്ചൊല്ലി പരാതിപ്പെടുന്നത്‌ അര്‍ത്ഥശൂന്യവുമാണു.
എന്നാല്‍ ബ്ലോഗില്‍ പലപ്പോഴും സ്വകാര്യസംഭാഷണങ്ങള്‍ നിരത്തിവെച്ചിരിക്കുന്നത്‌ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. സ്വന്തം സ്വകാര്യ ജീവിതത്തെക്കാള്‍ അന്യന്റെ സ്വകാര്യ ജീവിതത്തിനോടു അമിതമായ താത്‌പര്യമുള്ളവരാണു മലയാളികളിലേറെപ്പേരും. അതിന്റെ തെളിവുകളായി ഇത്തരം വെളിപ്പെടുത്തലുകളെ കാണാം.
അഞ്ചാം പാഠം: അന്യന്റെ സ്വകാര്യതയെ ആഗ്രഹിക്കരുത്‌, അതിലിടപെടരുത്‌!
ചുരുക്കം
മലയാളികളുടെ ആക്ച്വല്‍ ജീവിതത്തിന്റെ പരിച്ഛേദം തന്നെയാണു വിര്‍ച്വല്‍ ജീവിതത്തിലും. പലപ്പോഴും വിര്‍ച്വല്‍ ജീവിതത്തില്‍ ഒരു ഐഡിയല്‍ വ്യക്തിത്വം പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രത കാത്തുസൂക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ സ്വയമറിയാതെ തനതു വ്യക്തിത്വം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.
വൈവിധ്യമാര്‍ന്ന ബ്ലോഗ്‌പരിസരങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്ന കലഹങ്ങള്‍ ബ്ലോഗ് വിട്ട്‌ വീടുകയറിച്ചെല്ലുന്നതുവരെ ബ്ലോഗ് വളര്‍ന്നുകഴിഞ്ഞു. ആ നിലയ്ക്ക്‌ ബ്ലോഗിന്റെ വളര്‍ച്ചയ്ക്കും പുരോഗമനത്തിനുമായി അഹോരാത്രം പ്രയത്നിച്ചവര്‍ക്കും, എല്ലാ ബ്ലോഗേഴ്സിനും തീര്‍ച്ചയായും അഭിമാനിക്കാം. എല്ലാറ്റിനുമുപരി ഈ കലഹങ്ങളൊന്നും തന്നെ ക്രിയാത്മകമായ ബ്ലോഗ് സൃഷ്ടികളുടെയോ, സാഹിത്യരചനകളുടെയോ പേരിലല്ലായെന്നുള്ളത്‌ സാഹിതീകുതുകികളായ ബ്ലോഗേഴ്സിനു വളരെയധികം പ്രതീക്ഷയും നല്‍കുന്നു.!
കടപ്പാടുകള്‍: ഈ ലേഖനമെഴുതാന്‍ സഹായകമായ കാലിക ബ്ലോഗ് സംഭവങ്ങള്‍ക്കും, എല്ലാ ബ്ലോഗേഴ്സിനും നന്ദി അറിയിച്ചുകൊള്ളുന്നു.
റെഫറന്‍സസ്‌: തനിമലയാളം, പിന്‍മൊഴികള്‍, നിരവധി ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റുകള്‍, എണ്ണമറ്റ കമന്റുകള്.
ഡിസ്കോ കൈമള്‍: ഈ എഴുതിയിരിക്കുന്നതെല്ലാം സമകാലീന ബ്ലോഗുകളും, കമന്റുകളും വായിച്ചതിനു ശേഷമുള്ള എന്റെ മാത്രം നിരീക്ഷണങ്ങളോ, വിചാരങ്ങളോ ആണു. അതുകൊണ്ട്‌ തന്നെ ആര്‍ക്കെങ്കിലും വ്യക്തിപരമായി വിദ്വേഷം തോന്നിയാല്‍ അതെന്റെ നേര്‍ക്ക്‌ മാത്രമാക്കാന്‍ അപേക്ഷ!
37 comments:
"ചില ബ്ലോഗാകുല ചിന്തകള്‍"
വൈവിധ്യമാര്‍ന്ന ബ്ലോഗ്‌പരിസരങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്ന കലഹങ്ങള്‍ ബ്ലോഗ് വിട്ട്‌ വീടുകയറിച്ചെല്ലുന്നതുവരെ ബ്ലോഗ് വളര്‍ന്നുകഴിഞ്ഞു. ആ നിലയ്ക്ക്‌ ബ്ലോഗിന്റെ വളര്‍ച്ചയ്ക്കും പുരോഗമനത്തിനുമായി അഹോരാത്രം പ്രയത്നിച്ചവര്‍ക്കും, എല്ലാ ബ്ലോഗേഴ്സിനും തീര്‍ച്ചയായും അഭിമാനിക്കാം. എല്ലാറ്റിനുമുപരി ഈ കലഹങ്ങളൊന്നും തന്നെ ക്രിയാത്മകമായ ബ്ലോഗ് സൃഷ്ടികളുടെയോ, സാഹിത്യരചനകളുടെയോ പേരിലല്ലായെന്നുള്ളത്‌ സാഹിതീകുതുകികളായ ബ്ലോഗേഴ്സിനു വളരെയധികം പ്രതീക്ഷയും നല്‍കുന്നു.!
കമന്റ് പ്രളയത്തില്‍ മുങ്ങിപ്പോവുന്നതിനുമുന്‍പ് ഒരു കമന്റ്:
വിശകലനം അസ്സലായിട്ടുണ്ട്.
-വൈവിധ്യമാര്‍ന്ന ബ്ലോഗ്‌പരിസരങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്ന കലഹങ്ങള്‍ ബ്ലോഗ് വിട്ട്‌ വീടുകയറിച്ചെല്ലുന്നതുവരെ ബ്ലോഗ് വളര്‍ന്നുകഴിഞ്ഞു. ആ നിലയ്ക്ക്‌ ബ്ലോഗിന്റെ വളര്‍ച്ചയ്ക്കും പുരോഗമനത്തിനുമായി അഹോരാത്രം പ്രയത്നിച്ചവര്‍ക്കും, എല്ലാ ബ്ലോഗേഴ്സിനും തീര്‍ച്ചയായും അഭിമാനിക്കാം. എല്ലാറ്റിനുമുപരി ഈ കലഹങ്ങളൊന്നും തന്നെ ക്രിയാത്മകമായ ബ്ലോഗ് സൃഷ്ടികളുടെയോ, സാഹിത്യരചനകളുടെയോ പേരിലല്ലായെന്നുള്ളത്‌ സാഹിതീകുതുകികളായ ബ്ലോഗേഴ്സിനു വളരെയധികം പ്രതീക്ഷയും നല്‍കുന്നു.!
യാത്രൂ... അസ്സല്‍ വിശകലനം!
ഇതിനാ ഞങ്ങള്‍ അടിച്ചുപൊളിയെന്നു പറയുന്നത്.. തകര്‍ത്തൂ........
കൊള്ളാം. :-)
യാത്രാമൊഴി, അസ്സലായിരിക്കുന്നു.
പറഞ്ഞ പല പോയിന്റുകള്‍ക്കും നൂറില്‍ നൂറു മാര്‍ക്ക്!
മലയാളികളുടെ ആക്ച്വല്‍ ജീവിതത്തിന്റെ പരിച്ഛേദം തന്നെയാണു വിര്‍ച്വല്‍ ജീവിതത്തിലും. പലപ്പോഴും വിര്‍ച്വല്‍ ജീവിതത്തില്‍ ഒരു ഐഡിയല്‍ വ്യക്തിത്വം പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രത കാത്തുസൂക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ സ്വയമറിയാതെ തനതു വ്യക്തിത്വം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു
കൊടുകൈ.. very good observations, Sir.
അവലോകനം അസ്സലായി. ചിലത് ക്വോട്ട് ചെയ്യാതെ വയ്യ.
"ബ്ലോഗ് ചെയ്തതിന്റെ പേരില്‍ ഒരു മനുഷ്യനെ നിരന്തരമായ ഭീഷണിയുടെ മുള്‍മുനയില്‍ നിര്‍ത്തിക്കൊണ്ട്‌ പ്രതികാരം വീട്ടുന്ന സൈക്കോപാത്തിന്റെ ക്രൂരവും വികലവുമായ മാനസിക സംതൃപ്തി ഇത് ചെയ്തവരും ഇത്തരം ചെയ്തിക്ക്‌ കൂട്ട്‌ നിന്നവരും, അതിന്റെ ഫലം കണ്ടാസ്വദിക്കുന്നവരും, അതിനെ സപ്പോര്‍ട്ട്‌ ചെയ്യുന്നവരും അനുഭവിക്കുന്നുണ്ടാവും."
- 100% സത്യം - ബഹളങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ പലരും വിട്ടുപോയൊരു കാര്യം!
“നാറ്റം പിന്നെയും സഹിക്കാം പക്ഷെ ഭക്തജനങ്ങളുടെ മനസ്സിനേറ്റ മുറിവ്‌ ഉണങ്ങാതെ കിടക്കും“
- പരമാര്‍ത്ഥം!
"പലപ്പോഴും വിര്‍ച്വല്‍ ജീവിതത്തില്‍ ഒരു ഐഡിയല്‍ വ്യക്തിത്വം പ്രദര്‍ശിപ്പിക്കാനുള്ള വ്യഗ്രത കാത്തുസൂക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ തന്നെ സ്വയമറിയാതെ തനതു വ്യക്തിത്വം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു."
- പരമാര്‍ത്ഥം!
ഏറ്റവും വസ്തുനിഷ്ഠമായ വിശകലനം ! ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന മലയാളി ബ്ലോഗ്ഗേര്‍സ് ഈ പ്രതിക്ഷേധാഭാസത്തില്‍ പങ്കെടുത്തിട്ടില്ല എന്നത് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതുണ്ട് !!!
കിരണ്‍സിന്റെ പോസ്റ്റില്‍ ഇട്ക്ക് അവസാന കമന്റും വച്ചു ഈ മേളത്തിന്റെ അവസാന കോലും ആഞ്ഞടിച്ചു പോയതാണ്. ദാനം കിട്ടിയ പശുവിന്റെ പല്ലും പറിച്ചെറിഞ്ഞ് മനസിന്റെ കാട്ടിലേക്ക് ആട്ടിയോടിച്ചിട്ട് ഇത് എന്റെ ബൂലോകമല്ല എന്നും ശബ്ദം താഴ്ത്തിപ്പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങിപോയതാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ദേവന്റെ പോസ്റ്റില്‍, അതിനു ശേഷം അവിടെ വന്ന കമന്റുകളില്‍ ഒക്കെ നിശബ്ദതയുടെ ഉത്തരമില്ലായ്മ മുഖത്തുവരച്ചുവയ്ക്കാനായത്.
പക്ഷെ യാത്രാമൊഴി.. താങ്കള്‍ ഇവിടെ പറഞ്ഞ ചിലവരികള്‍ എടുത്ത് അടിവരയിടാതെ പോകാനാകുന്നില്ല. കാരണം അതു എനിക്കു വേണ്ടിയും കൂടെയാണ് താങ്കള്‍ പറഞ്ഞത്.
“വിഗ്രഹങ്ങളാക്കപ്പെടുന്നതുപോലെ ഇവിടെയും സ്വയം ആവശ്യപ്പെടാതെ കൂടുതല്‍ തുല്യത ചാര്‍ത്തപ്പെടുന്നവരുമുണ്ട്‌. വെറും തുല്യരോ, ഒട്ടും തുല്യരല്ലാത്തതുമായവരാണു ബഹുഭൂരിപക്ഷം ബ്ലോഗേഴ്സും.
എവിടെ അസമത്വമുണ്ടോ അവിടെ അസ്വസ്ഥതയുമുണ്ട്‌. പുകഞ്ഞ്‌ പുകഞ്ഞ്‌ ഒരു ദിവസം കത്തിപ്പടരുന്ന അസ്വസ്ഥത.“
ഇതിനെ ഒളിച്ചുവയ്ക്കാന്‍ ഒരു പുകമറയ്ക്കും കഴിയില്ല.
ഞാന്‍ പോണു. വേറൊരു പുകമറയിലേക്ക്, ജീവിക്കാനുള്ള ഒരു പുകമറയിലേക്ക്. ഇവിടെ ആരോ പറഞ്ഞതുപോലെ ചെയ്യുന്ന് ജോലിയുടെ രസം കെടുമ്പോളായിരുന്നു ബ്ലോഗിലേക്ക് ചാടിക്കയറിയിരുന്നത്. ആ ചാട്ടം ഒരു പതിവ് ആസക്തിയായപ്പോളും പേടിച്ചില്ല.
പക്ഷെ ഇപ്പോള്‍ ലജ്ജിക്കുന്നു.
ജീവിക്കാന്‍ ബ്ലോഗ് ഉണ്ടാവില്ല ഒപ്പം.
"മനുഷ്യവിഗ്രഹങ്ങളാണല്ലോ ഇപ്പോഴത്തെ ഫേഷന്‍. അവര്ക്ക് അവരുടേതായ വികാരവിചാരങ്ങളുണ്ടെന്ന് ഭക്തജനങ്ങള്‍ ഓര്‍ത്തതുമില്ല. അനുഭവി! "
You said it Sir..!!
എല്ലാ ബ്ലോഗരും തുല്യര്‍, ചില ബ്ലോഗേഴ്സ്‌ കൂടുതല്‍ തുല്യര്‍
ബ്ലോഗുന്നവര്‍ തമ്മില്‍ ജൂനിയര്‍/സീനിയര്‍ വ്യത്യാസമെന്തിനാണ്? 'ഇന്നലെ വന്നവന്‍ എന്നെ വിമര്‍ശിക്കാറായോ?' എന്ന ചിന്താഗതി ചിലരെങ്കിലും വെച്ചുപുലര്‍ത്തുന്നതായി കാണുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ പുതിയവര്‍ പലപ്പോഴും സുഖിപ്പിക്കല്‍ കമന്റുകൊണ്ടാണ് തുടങ്ങുന്നത്. ബ്ലോഗുലകം എന്താ പ്രൊഫഷണല്‍ കോളെജോ?
എല്ലാം ഗുണപാഠങ്ങളും ഒന്നാന്തരം.
സല്യൂട്ട്....
സഖാവേ, സംഗതി ഉഷാര്‍.
പലരുടെയും മനസ്സില്‍ ഉള്ളതാണ് താങ്കള്‍ എഴുതിയത്. നന്ദി.
സസ്നേഹം
ദൃശ്യന്‍
ബാംഗ്ലൂരില്‍ അര്‍ദ്ധരാത്രി സ്ത്രീപീഡനത്തിനിരയായി കൊല്ലപ്പെട്ട സ്ത്രീയുടെ മൃതശരീരം നോക്കി അവളിട്ടിരുന്ന മോഡേണ്‍ വസ്ത്രത്തെ കുറിച്ചു പറയുന്ന നെറ്റിസണ്‍സിനെ ഞാന്‍ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. കൂടുതല്‍ തുല്യത ചാര്‍ത്തപ്പെടുന്നവരെ കുറിച്ചു യാത്രാമൊഴി പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഓര്‍ക്കുന്നത് ബലാല്‍‌സംഗം ചെയ്യപ്പെട്ട ഈ സ്ത്രീയെയാണു്.
തീറ്ത്തും കുത്തക ബ്ലോഗന്മാരായ പല സീനിയര്‍ ബ്ലോഗന്മര്ക്കിടയില്ലെക്കു ഇറങി ചെല്ലെണ്ട... അല്ലെങ്കില്‍ ഇന്നത്തെ പുതു നാംബുകള്‍ ഓതി കൊടുക്കെണ്ട വിഷയം......... ആശംസകളുമയി....
peringse,
upamichchu padikkuvaano ?
upamikkuvaanuLLa saahacharyam kittiyaal keezheekkooTeyum upamikkunnathaaNO ippozhaththe fashion
ഇങ്ങനെ വേണം.
ബ്ലോഗില്‍ എന്ത് സീനിയര്‍...ജുനിയര്‍ ? എന്തു കുത്തക ? നല്ല വിഷയങ്ങള്‍ എഴുതിയാല്‍ ആരെങ്കിലും വായിക്കും അത്ര തന്നെ ! ആശയദാരിദ്ര്യമുള്ളവരുടെ കോലാഹലങ്ങളും,ഉറഞ്ഞുതുള്ളലുകളുമാണ് ബൂലോഗത്ത് നടന്നു വരുന്നത്,ചുളുവിലുള്ള പബ്ലിസിറ്റിക്ക് വേണ്ടി... ബൂലോഗമില്ലതേയും ബ്ലോഗ്ഗാം....!
ശിശു ക്വോട്ടിയതിനു തന്നെ ഞാനും അടിവരയിടുന്നു
ആഹ്വാനങ്ങളുടെ കാമ്പും പൊങ്ങും വിവേചിച്ചറിയുന്നവരും പ്രജ്ഞ മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് പണയം വയ്ക്കാത്തവരും അവശേഷിക്കുന്നുണ്ടെന്നു തെളിയിക്കുന്ന കുറിപ്പുകള്‍!
എല്ലാ നിരീക്ഷണങ്ങളും അസല്‍ തന്നെ. ഓര്‍വലിന്റെ സിദ്ധാന്തം ബ്ലോഗിനിപ്പോള്‍ നന്നായ് ചേരുന്നുണ്ട്.
മൊഴിയേ,
ബൂലോഗത്തെ ആനിമല്‍ ഫാമോടുപമിച്ച കാവ്യഭാവനയെ നമിച്ചു. ഒന്നൊന്നര ഉപമയായിപ്പോയി.
നമ്മള്‍ മനോര്‍ ഫാമിലെ ജീവികളെക്കാള്‍ ഊളന്മാരാണ്‌. കാരണം ഒരു കാടു കണ്ടിട്ട്‌ നമ്മള്‍ അത് ഫാമായി തെറ്റിദ്ധരിച്ചു. ഒരു മേജറും നമുക്ക് പൊതുലക്ഷ്യം കാട്ടിത്തന്നില്ല. ഒരു വര്‍ഗ്ഗശത്രുവും നമുക്കു മുന്നില്‍ ഇല്ലായിരുന്നു. എന്തിനാണു നമ്മള്‍ സംഘടനയെന്ന് സ്വയം ചിന്തിച്ചത്‌ പിന്നെ? എന്തിനാണ്‌ എന്നും രാവിലെ എഴുന്നേറ്റ്‌ ബൂലോഗസംഘഗാനം പാടുന്നത്‌? എന്തിനാണു നേതാവിനെയും ഗുരുവിനെയും താത്വികാചാര്യനെയും തിരയുന്നത്‌?
രാമദാസനും വിജയനും എയര്‍പ്പോര്‍ട്ടില്‍ "സാധനം കയ്യിലുണ്ട്‌" എന്നു പറഞ്ഞു നടക്കുമ്പോലെ ഞാന്‍ കുറേക്കാലമായി "കമ്യൂണിറ്റി നിലവിലില്ല" എന്നു പറഞ്ഞു നടക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിട്ട്‌. ഫലമില്ലെന്ന് തോന്നിയതുകൊണ്ട്‌ ഒരു കവലപ്രസംഗം നടത്തിയിട്ടു പോകാം (യാഹൂ പ്രശ്നത്തില്‍ നിലപാടു ആദ്യമേ വ്യക്തമാക്കി കഴിഞ്ഞതുകൊണ്ടും, ലോനപ്രശ്നം ഒത്തു തീര്‍ന്നതുകൊണ്ടും രണ്ടിനെക്കുറിച്ചും ഇനി മിണ്ടില്ല ഞാന്‍) . മെഗഫോണ്‍ താ.
എത്രയും പ്രിയ- പെട്ടിരിക്കുന്ന ബ്ലോഗ്ഗെഴുത്തുകാരേ,
മലയാളം എഴുതുന്നു വായിക്കുന്നു എന്നല്ലാതെ നമുക്ക് പൊതുവായി ഒരു ലക്ഷ്യമോ മാര്‍ഗ്ഗമോ ഉദ്ദേശമോ ഇല്ല. മലയാളം എഴുതുന്നവരെല്ലാം മച്ചാന്മാര്‍ ആണെങ്കില്‍ സ്റ്റണ്ട്‌ മാസികയില്‍ എഴുതുന്നയാളും നമ്മളുടെ ഗുലാന്‍ അല്ലേ?
നിങ്ങള്ക്ക് ബ്ലോഗ്ഗെഴുതി അഞ്ചോ
അമ്പതോ കൂട്ടുകാരെ കിട്ടിക്കാണും, ആരെയും കിട്ടിക്കാണില്ല, അതെല്ലാം ഓരോരുത്തരുടെ കാര്യം, എന്നാല്‍ ബ്ലോഗ് എഴുതുന്നവരെല്ലാം ഒരു കൊടിക്കീഴില്‍ നില്‍ക്കുന്നവരല്ല, അവരെ ചൊല്‍പ്പടിക്കു നിര്‍ത്തേണ്ടതില്ല, നയിക്കാന്‍ നേതാവു വേണ്ടാ, സാധിക്കാന്‍ പൊതു താല്‍പ്പര്യവുമൊന്നുമില്ല. കുറെയേറെ അംഗീകാരം കിട്ടും എന്നു കരുതിയാണ്‌ അപരിചിതരെയെല്ലാം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു നില്‍ക്കുന്നതെങ്കില്‍ അതിന്റെ വിലയും കൊടുക്കേണ്ടിവരും. റിസ്ക്‌ എടുത്താല്‍ എല്ലായ്പ്പോഴും നല്ല ഫലം തന്നെ കിട്ടണമെന്നില്ല.
ഒരു ബ്ലോഗ് ഉണ്ടാക്കാന്‍, നാലാള്‍ വായിക്കാന്‍, ഇഷ്ടപ്പെട്ടവന്‍ കമന്റിടാന്‍ ഒരു കമ്യൂണിറ്റി വേണ്ട. ഒരു കമ്യൂണിറ്റിയും ഇതുവരെ ഇവിടെ നിലവില്‍ ഉണ്ടായിട്ടില്ല താനും. ഉണ്ടെന്ന് ചിലര്‍ മിഥ്യാ‍ധാരണ പുലര്‍ത്തുന്നു - ബ്ലോഗ്ഗസത്യം സമൂഹമിഥ്യ ബ്രായും ബ്രെസ്റ്റും കണക്കിനെ (ക്രെഡിറ്റ് കുഞുണ്ണിമാസ്റ്റര്‍ക്ക് ). ഇനി സമൂഹം ഒന്നുണ്ടാക്കേണ്ട സാഹചര്യവും ഇല്ല.
നിങ്ങള്‍ സംഘം ചേരണമെങ്കില്‍ ചേര്‍ന്നോളൂ, ഒത്തു കൂടാന്‍ താല്‍പ്പര്യമുള്ളവര്‍ എന്തെങ്കിലും അങ്ങനെ ചെയ്തോളൂ എന്നാല്‍ ഒരു അഖില ബ്ലോഗ് നേതാവില്ല, തത്വശാസ്ത്രമില്ല, ലക്ഷ്യമില്ല, അജെന്‍ഡയില്ല, വാര്‍ഷിക പദ്ധതിയില്ല, വരിക്കണക്കില്ല എന്നും കൂടെ അറിയുക. ഇതുണ്ടാവില്ല, ഉണ്ടായില്ലെങ്കില്‍ ആകാശം ഇടിഞ്ഞു വീഴുകയും ഇല്ല ("ഡേയ്‌, ഒരു സോഡ താഡേ")
ആരെങ്കിലും നടന്നു പോകുന്നതു കണ്ടാല്‍ സിന്ദാബാദ്‌ വിളിച്ച്‌ പുറകേ പോകരുത്‌, അയാള്‍ ജാഥ നയിക്കുകയൊന്നുമായിരിക്കില്ല, കക്കൂസില്‍ പോകാന്‍ ധൃതിയില്‍ പോകുന്നയാളായിരിക്കും. അയാള്‍ക്ക്‌ പിറകേ പോയി
അപ്രതീക്ഷിതമായത്‌ കണ്ട് ഹാര്‍ട്ട്‌ പൊട്ടരുത്‌, അയാളുടെ പാട്ടിനു വിട്ടേക്കുക.
വായിച്ചോ, എഴുതിക്കോ, അഭിപ്രായം പറഞ്ഞോ, കൂട്ടുകാരെ ഉണ്ടാക്കിക്കോ, പക്ഷേ "ഒരേ രാഗപല്ലവി നമ്മള്‍" പാടരുത്‌. "പത്തല്ല പതിനായിരമല്ല ഒറ്റക്കെട്ടായ്‌" മുഴക്കരുത്‌. എല്ലാവരും ഒന്നാണെങ്കില്‍ ഒറ്റ ബ്ലോഗ് അല്ലേ വേണ്ടൂ, എല്ലാവര്‍ക്കും ഓരോന്ന് എന്തിനാണ്‌? ഓരോ ബ്ലോഗും ഓരോരുത്തരുടേതാണ്‌ ഓരോ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കായുള്ളതാണ്‌, രണ്ടെണ്ണത്തിനു പൊതുവായി ഒരു ലക്ഷ്യമുണ്ടെങ്കില്‍ അതൊരു ഗ്രൂപ്പാണ്‌. എല്ലാറ്റിനും കൂടി പൊതുവായ ലക്ഷ്യം എന്നൊന്ന് ഇല്ലാത്തതിനാല്‍ ബൂലോഗം ഒരു ഗ്രൂപ്പല്ല.
ഇത്രയും പറഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ ഞാനെന്റെ വാക്കുകള്‍ അവസാനിപ്പിക്കുന്നു. ഈ വേദിയില്‍ നിന്നും ഞാന്‍ ഇറങ്ങി പോകുമ്പോള്‍ ജനം അവനവന്റെ പാടു നോക്കി പിരിഞ്ഞു പോകാതെ "ധീരാ വീരാ ദേവാ..." എന്നു വിളിച്ച്‌ പിറകേ നടക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചാല്‍ അമ്മച്ചിയാണേ ഞാന്‍ കല്ലെടുത്ത് കീച്ചും. നമസ്കാരം
എന്റെ ദേവാ,
കല്ലെടുത്ത് കീച്ചിയാലും വേണ്ടില്ല, ഇതും കൂടി പറയട്ടെ:
ദേ ഇപ്പൊ ദേവന്‍ പറഞ്ഞ ഈ കാര്യം തന്നെ എത്ര നാളായി തൊണ്ടപൊട്ടുന്ന ഉച്ചത്തില്‍ ആരൊക്കെ വിളിച്ചുകൂവുന്നു! എന്നിട്ടെന്താ ആര്‍ക്കും ഒന്നും മനസ്സിലാവാത്തത്!?
ഇതൊരു കമ്യൂണിറ്റി(സമുദായം) ആണെന്നു വേണമെങ്കില്‍ കൂട്ടിക്കോ.പക്ഷേ അസോസിയേഷന്‍(സംഘടന)അല്ല. രണ്ടും തമ്മില്‍ വ്യത്യാസമുണ്ട്.
ഓരോരോ കാര്യങ്ങള്‍ വരുമ്പോള്‍ ആ കാര്യങ്ങളില്‍ സ്വന്തം ഇഷ്ടപ്രകാരം യോജിക്കുന്നവര്‍ മാത്രം ഒത്തുചേര്‍ന്ന് പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ സമുദായത്തിലെ അംഗങ്ങള്‍ക്ക് സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട്. ആരും കേറി അവരെ നിര്‍ബന്ധിക്കാനോ നിയന്ത്രിക്കാനോ അവിടെ ഉണ്ടാവില്ല. വേണമെങ്കില്‍, വേണമെങ്കില്‍ മാത്രം അണിചേരുക.
നേരേ മറിച്ച് സംഘടനയായിരുന്നെങ്കില്‍ വിപ്പുകൊടുക്കാനും വിഴുപ്പുതപ്പാനും ആരെങ്കിലുമൊക്കെ ഉണ്ടായേനെ.
പിന്മൊഴി എന്നൊരു പരസ്പര കമന്റുകളക്ഷന്‍ സഹായസഹകരണസംഘം ഉണ്ടെന്നതു നേര്. പക്ഷേ അതും ഒരു അധികാരകേന്ദ്രമൊന്നുമല്ല. സമുദായത്തില്‍ മാനംമര്യാദയായി പെരുമാറുന്ന ആര്‍ക്കും വേണമെങ്കില്‍ ചേരാം, വേണ്ടെങ്കില്‍ ആര്‍ക്കും വിട്ടുപോകാം.
അതല്ല ഇനി വേറെ സഹായസഹകരണസംഘം വേണമെങ്കില്‍ അതും സംഘടിപ്പിക്കാം.
ഇപ്പറയുന്ന സീനിയര്‍ ബ്ലോഗര്‍മാരെയും റിസോഴ്‍സ് ദാതാക്കളേയും “കൊണ്ടുനടന്നതും നീയേ ചാപ്പാ, കൊണ്ടുപോയ് കൊല്ലിച്ചതും നീയേ”. ആരും ആവശ്യപ്പെടാതെ അവര്‍ക്കൊക്കെ ചാര്‍ത്തിക്കൊടുത്ത പട്ടങ്ങള്‍ തന്നെയാണ് ഇപ്പോള്‍ വലിച്ചുകീറി ബാക്കികുറേ പേര് റോട്ടിലിട്ടു കോലം കത്തിക്കുന്നത്.
വരമൊഴിയോ കാമൊഴിയോ അഞ്ജലി ഓള്‍ഡ് ലിപിയോ ഒന്നും ബ്ലോഗെഴുതാന്‍ അനുപേക്ഷണീയമല്ല. പിന്മൊഴി സംഘം ഒട്ടുമല്ല. ഇതിനൊക്കെ പകരം ഇതിലും നല്ല നല്ല ടൂളുകള്‍ കൊണ്ടുവരാന്‍ ആണു നാം വഴക്കടിച്ചുകളയുന്ന ഈ സമയമൊക്കെ ചെലവാക്കേണ്ടത്. അതിനും കഴിവില്ലെങ്കില്‍ സ്വന്തം ബ്ലോഗിലേക്കു ചെല്ലുക. നല്ല രണ്ടോ മൂന്നോ പോസ്റ്റുകളെഴുതുക. മലയാളത്തിനു മധുരം കൂട്ടുക.
പിന്നെ ഒരു കാര്യം കൂടി. പിന്മൊഴിയിലേക്കു വരുന്ന ബ്ലോഗ്സ്പോട്ട് കമന്റു നോക്കി ആരുടേയും IPയോ വീട്ടഡ്രസ്സോ ഒന്നും കണ്ടുപിടിക്കാന്‍ പറ്റില്ല. സാങ്കേതികമായിത്തന്നെ അത് അസാദ്ധ്യമാണ്. ബ്ലോഗര്‍.കോം എന്ന സര്‍വ്വറില്‍ നിന്നും സാധാരണ ഗതിയില്‍ ബ്ലോഗുടമയ്ക്കു വരേണ്ട മെയിലിനെയാണ് പിന്മൊഴിയിലേക്കു പറഞ്ഞുവിടുന്നത്. അത്തരം ഒരു മെയില്‍ നോക്കി കീറിമുറിച്ച് പരിശോധിച്ചാല്‍ അറിയാം അതില്‍ ഒറിജിനേറ്റിങ്ങ് IP ഒന്നും ഇല്ല, പകരം ബ്ലോഗര്‍.കോം എന്ന സര്‍വ്വറിന്റെ IP മാത്രമേ ഉള്ളൂ എന്ന്. ആ മെയിലില്‍ നിന്നും കിട്ടാത്ത ഒരു IP പിന്നെ അതിനുശേഷമുള്ള ഒരു ഘട്ടത്തിലും പുനഃസൃഷ്ടിച്ചെടുക്കാന്‍ പറ്റില്ല.
(വേര്‍ഡ് പ്രെസ്സിന്റെ കാര്യത്തില്‍ ഇത് ഒരു പക്ഷേ സാദ്ധ്യമായേക്കാം. പക്ഷേ അതിലും ആരും ഐപ്പി വേട്ടയാടാന്‍ നടക്കുന്നില്ല. ഇനി അഥവാ ആ പേടിയുണ്ടെങ്കില്‍ തന്നെ ബ്ലോഗിന്റെ ഉടമസ്ഥന് ആ വിവരങ്ങളൊക്കെ മുറിച്ചുകളഞ്ഞ് ബാക്കി മാത്രം പിന്മൊഴിയിലേക്ക് അയക്കാനും പറ്റും.)
പിന്മൊഴി സിസ്റ്റം ഉപയോഗിക്കുന്നതുകൊണ്ട് ബ്ലോഗര്‍മാര്‍ക്ക് തങ്ങളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യവും സുരക്ഷിതത്വവും ഉറപ്പാക്കാന്‍ പറ്റുകയില്ലെന്നുള്ളത് അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ ആരൊക്കെയോ പടര്‍ത്തിവിടുന്ന ഒരു അന്ധവിശ്വാസമാണ്.
കമന്റിടുന്ന, അല്ലെങ്കില്‍ പോസ്റ്റു സന്ദര്‍ശിക്കുന്ന ഒരാളുടെ IP കണ്ടുപിടിക്കാനുള്ള ഏകവഴി ആ ബ്ലോഗിന്റെ ഉടമസ്ഥന് ഉപയോഗിക്കാവുന്ന ഏതെങ്കിലും തരത്തിലുള്ള സൈറ്റ് മീറ്ററുകള്‍ മാത്രമാണ്. അതാവട്ടെ ആ ഉടമസ്ഥനു മാത്രം ആക്സെസ്സ് ചെയ്യാന്‍ പറ്റുന്നതുമാണ്.
അവനവന്റെയാണ് ബ്ലോഗ്. ആദ്യം അതു നേരാംവണ്ണം നോക്കിനടത്തുക. ബ്ലോഗിനേക്കാള്‍ വലുതാണ് കമന്റുകള് എന്നു കരുതി ആരുടേയും പിന്നാലെ പോവാതിരിക്കുക. വേണമെങ്കില്‍ എത്രയോ കൂട്ടുകാരെയും വായനക്കാരെയും സ്വന്തം എഴുത്തുസാമര്‍ത്ഥ്യം കൊണ്ടോ ചാറ്റുസാമര്‍ത്ഥ്യം കൊണ്ടോ ഉണ്ടാക്കിക്കൊള്ളുക.
വല്ലപ്പോഴും പങ്കെടുക്കേണ്ടതെന്നു തോന്നുന്ന ഒരു പൊതുപ്രശ്നം വന്നാല്‍ ഇഷ്ടമാണെങ്കില്‍ പങ്കെടുക്കുക. ഇഷ്ടമല്ലെങ്കില്‍, വല്ല ഒഴികഴിവുമുണ്ടെങ്കില്‍, പ്രത്യേകിച്ച് അഭിപ്രായങ്ങള്‍ ഒന്നും പാസ്സാക്കാതെ മാറിനില്‍ക്കുക. ഇനി അതും പറ്റില്ല, രൂക്ഷമൂലമായ എതിര്‍പ്പു തോന്നുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ കൂട്ടായ്മ എന്ന ഇല്ലാത്ത ഭൂതത്തിനെ പേടിക്കാതെ ധൈര്യമായി എതിര്‍ക്കുക. എന്തുചെയ്താലും സ്വന്തം ബ്ലോഗ് സ്വന്തം റിപ്പബ്ലിക്കും അതുപോലെത്തന്നെ മറ്റുള്ളവരുടേത് അവരുടെ റിപ്പബ്ലിക്കുകളും ആണെന്നുള്ള ഒന്നാമത്തെ നിയമം മറക്കാതിരിക്കുക.
ഒരുമിച്ചു ചിന്തിക്കുക എന്നത് എളുപ്പമല്ല, പ്രത്യേകിച്ച് എന്തിലും ദോഷൈകദൃക്കുകളായ വളരെക്കുറച്ചുപേരെങ്കിലും ആ കൂട്ടത്തിലുണ്ടാവുമ്പോള്‍. എളുപ്പമല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ ഇങ്ങനെ കഷ്ടപ്പെടാതെ അവനവന്റെ വഴി നോക്കുക. അതല്ല ഒരുമിച്ചു ചിന്തിക്കാന്‍ പറ്റും എന്നു തോന്നുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ മാത്രം ഒത്തുകൂടുക. issue based എന്നതാവണം നോട്ടം.
കൂറപിടിച്ച ബിസിനെസ്സ്-രാഷ്ട്രീയ-സാമുദായിക-ക്കളികള്‍ക്കെതിരെ ഉയരേണ്ട തീപ്പന്തങ്ങളാണ് ഓരോ ബ്ലോഗുകളും. അവ സ്വയം ആ കളികള്‍ക്കിരയാവാതിരുന്നാല്‍ അത്രയെങ്കിലും നല്ലത്.
ഇതൊരു കമ്യൂണിറ്റി(സമുദായം) ആണെന്നു വേണമെങ്കില്‍ കൂട്ടിക്കോ.പക്ഷേ അസോസിയേഷന്‍(സംഘടന)അല്ല. രണ്ടും തമ്മില്‍ വ്യത്യാസമുണ്ട്.
വിശ്വേട്ടാ,
ഇത് ഈ പറഞ്ഞ രണ്ടും അല്ല എന്നാണ് എനിക്ക് തോന്നിയിട്ടുള്ളത്. എന്തും വിശുദ്ധപശുക്കളാവുന്നതാണ് പ്രശ്നം. ബൂലോഗം ഒരു സംഘടനയാണെന്ന് പുതുതായി വരുന്നവര്‍ക്ക് പോലും തോന്നുന്നതെന്ത് കൊണ്ടാണാവോ? “എനിക്കും ഇവിടെ അംഗത്വം തരൂ” എന്നാണ് ജനിച്ചയുടന്‍ ബ്ലോഗ് ശിശുക്കള്‍ കരയുന്നത്. പിന്മൊഴിയില്‍ കമന്റിട്ട് കരയാന്‍ കഴിയുന്നവര്‍ക്ക് പിന്നേ വേറെ എന്തിലാണ് അംഗത്വം വേണമെന്ന് തോന്നുന്നത് ആവോ? (ക്ലബ്ബില്‍ അംഗത്വം വേണമെന്ന് പറയുന്നതിന്റെ കാര്യമല്ല ഞാന്‍ പറഞ്ഞത്) എന്താണ് അവരെക്കൊണ്ട് അങ്ങനെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്നത് എന്നാണ് ഞാന്‍ ആലോചിക്കുന്നത്.
“ആരെങ്കിലും നടന്നു പോകുന്നതു കണ്ടാല്‍ സിന്ദാബാദ്‌ വിളിച്ച്‌ പുറകേ പോകരുത്‌, അയാള്‍ ജാഥ നയിക്കുകയൊന്നുമായിരിക്കില്ല, കക്കൂസില്‍ പോകാന്‍ ധൃതിയില്‍ പോകുന്നയാളായിരിക്കും. അയാള്‍ക്ക്‌ പിറകേ പോയി
അപ്രതീക്ഷിതമായത്‌ കണ്ട് ഹാര്‍ട്ട്‌ പൊട്ടരുത്‌, അയാളുടെ പാട്ടിനു വിട്ടേക്കുക.“
ദേവേട്ടാ, നമിച്ചു! ചിരിച്ച് വശക്കേടായേ....
യാത്രാമൊഴി...
Well said
Cheers :)
qw_er_ry
യാത്രമൊഴിയുടെ കാഴ്ച്ചപ്പാടുകള്‍ എല്ലാം ശരിയെന്ന് പറയുന്നില്ലെങ്കിലും പൊതുവെ വിലയിരുത്തല്‍ നന്നായിരിക്കുന്നു
ഇതൊരു സമുദായമോ സംഘടനയോ ആയിരിക്കില്ല പക്ഷെ സമാനതകളായ ചില വ്യക്തികളുടെ കൂട്ടായ്മയ്ക്ക് ഇതൊരു കാരണമായിട്ടുണ്ട് എന്നതൊരു സത്യമാണ് ചിലര്‍ ബ്ലോഗിംഗ് ഒരു രസമായി വെറും നേരമ്പോക്കികിയും ചിലര്‍ വളരെഗൌരവമാക്കിയും ചിലര്‍ തമാശയാക്കിയും എടുത്തിരിക്കാം ചിലര്‍ക്ക് ബ്ലോഗ് അസ്ഥിക്കും പിടിച്ചിട്ടുണ്ടാകാം എല്ലാ സ്വാഭാവികം ഇന്നത്തെ ഈ തീവ്രമായ ബ്ലോഗിനോടുള്ള അഭിനിവേശം യാത്രമൊഴി പറഞ്ഞത് പോലെ സ്വന്തം പോക്കറ്റില്‍ നിന്ന് കാശെടുത്ത് ബ്ലോഗണമെന്നുവെച്ചാല്‍ പോസ്റ്റാന്‍ പോസ്റ്റുകളും ബ്ലോഗേര്‍സ്സും കമന്റുകളും ഉണ്ടാവില്ല
ഞാനും യാഹൂ പ്രശനത്തില്‍ പങ്കെടുത്തിരുന്നു എന്നാല്‍ യാഹൂവിനെ താറടിക്കണമെന്ന ദുരുദ്ദേശം ഒട്ടും ഇല്ല കാരണം യാഹൂവിന്‍റെ സേവനവും ഞാന്‍ (അവരുടെ ഔദാര്യത്തില്‍) സ്വീകരിച്ചിട്ടുണ്ട് നടക്കാന്‍ പഠിപ്പിച്ചവന്‍റെ കൂമ്പിനിടിക്കുന്നതില്‍ ഞാന്‍ പിന്നിലാണ് നടക്കാന്‍ പഠിപ്പിച്ചവന്‍ തെറ്റു ചെയ്താല്‍ പ്രതിഷേധിക്കുക അത് തികച്ചും സ്വാഭാവികം
ബ്ലോഗില്‍ ആവേശത്തോടെ വന്നവര്‍ നിരാശയോടെ പോയികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ദുരവസ്ഥ ഇന്ന് നിലവിലുണ്ട് അതിന് കാരണം ഞാനടക്കമുള്ള ബ്ലോഗേര്‍സ്സിന്‍റെ കഴിവിലായ്മയും വിളിച്ചുകൂവുന്ന വിവരക്കേടും തന്നെ ഉദാഹാരണത്തിന് ഒരിക്കല്‍ മെയില്‍ അറിയുന്നവര്‍ക്കും അറിയാത്തവര്‍ക്കും ആവശ്യമില്ലാതെ അയച്ചാല്‍ അതുകിട്ടുന്നവര്‍ തെറ്റായി ദുരുപയോഗം ചെയ്യും എന്ന് ബഹു:കൈപ്പള്ളി നല്ല ഉദ്ദേശത്തോട് കൂടി എന്നെ ഉപദേശിച്ചപ്പോള്‍ എനിക്കത് രസിചില്ല ഞാന്‍ ആവശ്യമില്ലാതെ അദ്ദേഹത്തെ ചീത്ത പറഞ്ഞു പരസ്പരം ചെളിവാരി എറില്‍ ലോകം എന്നെ അവഞ്ജയോടെ നോക്കി കാണുന്നു എന്ന തിരിച്ചറിവ് എന്നെ ലജ്ജിപ്പിച്ചു അന്നുമുതല്‍ ഓരോ കമന്റ് എഴുതുമ്പോഴും മറ്റും വളരെ സൂക്ഷ്മതയോടെയാണ് ഞാന്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നത്, വികാരവിക്ഷോഭത്തിന് വശം‍വദരായിതീരാവുന്ന എന്തെങ്കിലും കാണുകയാണെങ്കില്‍ല്‍ ബൂലോകര്‍ അത് സ്വകാര്യ ചാറ്റിലോ മെയിലിലോ വെച്ചവസാനിപ്പിച്ചാല്‍ ബൂലോകത്തിന് (ബൂലോകം എന്ന വാക്കിനോട് തന്നെ എനികെതിര്‍പ്പാണ് ഇതിനെ കേവലം മാലോകം എന്നേ പറയാനാവൂ... )തന്നെ നല്ലതായിരിക്കും ഇതൊരു കൂട്ടായ്മയല്ല എന്ന അഭിപ്രായത്തോട് എനിക്ക് യോജിപ്പില്ല ഇതൊരു തികച്ചും കൂട്ടായ്മതന്നെയാണ് പിന്നെ ഇവിടെ പുലികളും സിംഗങ്ങളുമുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞ് പുതിയ കഴിവുള്ള ബ്ലോഗേര്‍സ്സിനെ പ്യേടിപ്പിക്കരുത് ഇവിടെ ഒരു പുലിയും സിംഗവും ഇല്ല (ഉണ്ടെങ്കില്‍ അതു ഞാന്‍ മാത്രമാണ്... എന്നെ പുലിയെന്നോ സിംഗമെന്നോ വിളിക്കുന്നതില്‍ യാതൊരു വിരോധവും ഇല്ലട്ടോ )
എന്നാല്‍ ചില പുത്തിജീവി വേഷധാരികള്‍ ഉണ്ട് (അവര്‍ സ്വയം ധരിക്കുന്നു എന്നു മാത്രം) അവരെയുതുന്നത് എന്തെന്ന് സാധാരണക്കാരായ എന്നെ പോലുള്ളവര്‍ക്ക് മനസ്സിലാവില്ല ഒരു പക്ഷെ അവരുടെ ചിന്താധാരകള്‍ക്കപ്പുറത്തുള്ള വല്ലതുമായിരിക്കും അവരുടെ രചനയില്‍ എന്നെ പോലുള്ളവര്‍ മനസ്സില്ലാക്കുക അതിനനുസരിച്ചുള്ള കമന്റുകള് നമ്മളിട്ടാല്‍ ഉടനെ വളരെ പരിഹാസത്തോടെ ഒരു കോപ്പിനും ഒന്നും മനസ്സിലായില്ല എന്ന പരിഭവത്തോടെ ഒത്തിരി സാഹിത്യ വാക്കുകള്‍ അങ്ങട് കോരിയിടും ഇങ്ങനെയുള്ള ചിന്താഗതിയുള്ളവരാണ് ബ്ലോഗിനെ സ്വന്തമാക്കാന്‍ വേണ്ടി വിഢിവേഷം കെട്ടുന്നത് , ഇവിടെ കേട്ട ശബ്ദം പോലെ ബ്ലോഗുകള്‍ ആരുടേയും കുത്തകയല്ല എന്നാലുരുപക്ഷെ ഞാനീ എഴുതുന്ന മലയാളം വരെ ചിലരുടെ ആത്മാര്‍ത്ഥതയുടെ അടയാളമായിരിക്കാം അതിനെ തള്ളി കളയുന്നില്ല എന്നാല്‍ അവര്‍ ഉപയോഗിച്ച മലയാളം നമ്മുടെ ആചാര്യമാര്‍ ഉറകിളച്ച് രൂപപ്പെടുത്തിയതാണന്നുള്ളതും മറ്റൊരു സത്യം
ബ്ലോഗേര്‍സ്സിനിടയിലെ ചില തെറ്റായ പ്രവണതകളുണ്ട് അറുബോറന്‍ രചനയാണെങ്കില്‍ ഗൂഡ് എന്നുപറഞ്ഞ് അവനെ/അവളെ കൊണ്ട് വീണ്ടും ചീത്ത എഴുതിപ്പിക്കുന്ന പ്രവണത രചന മോശമാണെങ്കില്‍ അതിനെ ക്രിയാത്മകമായി വിമര്‍ശിച്ച് എഴുത്തിനെ വളരെ നല്ലതാക്കുക ക്രിയാത്മകമായ വിമര്‍ശനം എന്നാല്‍ അക്ഷരപിശാച്ചിനെ ചൂണ്ടി കാണിക്കുകയല്ല (അതുമാവാം എന്നാലത് സ്വകാര്യ ചാറ്റില്‍ ഒതുക്കുക) രചനയിലെ പോരായ്മ, അതിലെ ആവശ്യമില്ലാത്ത കാര്യങ്ങള്‍ അതെങ്ങനെ നേരെയാക്കാം എന്നിങ്ങനെയുള്ള ഒത്തിരി കാര്യങ്ങള്‍ ഒരു വിമര്‍ശകന് പറയാനുണ്ട് ... പല നല്ല എഴുത്തുകാരിലും ഒത്തിരി പാകപിഴവുകളുണ്ടായിട്ടുണ്ട് അതിനെ ചൂണ്ടികാണിച്ച് എഴുത്തിനെ ദൃഢീകരിക്കുന്ന ഒരു ഏര്‍പ്പാട് അധികം കാണാനാവുന്നില്ല ഇരിങ്ങള്‍ ഇത്തിരിയെങ്കിലും ആ കാര്യം നിര്‍വ്വഹിക്കുന്നുണ്ട് , എനിക്ക്കൊരാളെ ഇഷ്ടമലെങ്കില്‍ അയാളെ ഡാ പോടാ എന്നെല്ലാം പറഞ്ഞു ആക്ഷേപിക്കുമ്പോള്‍ പ്രത്യേകിച്ച് ഇവിടെ സ്വയം നാറുകയാണന്ന സത്യം സ്വന്തം അനുഭവത്തില്‍ നിന്ന് മനസ്സിലാക്കിയതാണ്
ഞാനറിയാതെ ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും ‘അംഗത്വം’ എനിക്കു തന്നിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ ദയവു ചെയ്തു അതു കളയുക. ഇത് എന്റെ സ്വകാര്യ ഇടപാടും അഭ്യര്‍ത്ഥനയുമാണു.
വിശ്വേട്ടനും ദേവേട്ടനും നന്നായി പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
മൊഴിയണ്ണാ, നാട്ടിന്‍ പുറത്തെ ഇളയ മകന്‍ ഒരു മോഷണം മാത്രം നടത്തിയാലും ആ കുടുംബം മൊത്തം കള്ളന്മാര്‍ എന്ന പരദൂഷണ ഇമേജ് ചാര്‍ത്തിക്കൊടുക്കപ്പെടുന്ന മോഡല്‍ നാട്ടിന്‍പുറം എന്ന ലിമിറ്റിനകത്ത് ഫിറ്റാകുമെങ്കിലും ആ ലിമിറ്റ് എക്‍സ്പാന്‍ഡ് ചെയ്ത് കോര്‍പ്പറേറ്റ് ലോകം എന്ന വലിയ ലിമിറ്റിലേക്കെത്തുമ്പോള്‍ ഫിറ്റാവുമോ എന്നൊരു സംശയം. മോഡലുകള്‍ ഫിറ്റായില്ലെങ്കില്‍ വായിക്കുന്നവര്‍ പൂസാകും എന്നാണല്ലോ.
ഇനി മൊഴിയണ്ണന്റെ ഉദാഹരണം തന്നെ ഉദാഹരണമാക്കുക എന്ന ഫാഷനില്‍ നോക്കിയാല്‍:
നാട്ടിന്‍പുറത്ത്‌ ഒരു വീട്ടില്‍ പത്ത്‌ മക്കള്‍, ഒന്‍പത്‌ ആണും ഒരു പെണ്ണും, പിന്നെ അച്ഛനും അമ്മയും. ഇതില്‍ ഇളയ ചെറുക്കന്‍ ഒരു മോഷണം നടത്തി നാട്ടുകാരാല്‍ പിടിക്കപ്പെട്ടു (ഇത്രയും പകര്‍പ്പവകാശം മൊഴിയണ്ണന്).
മകന്‍ മോഷ്ടിച്ച തേങ്ങാ, മാങ്ങാ, ചക്ക എന്നിവര്‍ അവരുടെ തന്നെ വീട്ടില്‍ തൊണ്ടിമുതലായി കണ്ടുപിടിച്ച നാട്ടുകാര്‍ ആ അച്ഛനോട് കാര്യം പറയുന്നു:
“ദേ ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിലെ ചക്ക, മാങ്ങ, തേങ്ങാ ഇതൊക്കെ നിങ്ങളുടെ വീട്ടില്‍ കിടക്കുന്നല്ലോ, എന്താ കാര്യം?”
അപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍, “ഓ അതൊക്കെ എന്റെ ഇളയ മകന്‍ ചെയ്തതായിരിക്കും. എനിക്കൊന്നുമറിയില്ല, നിങ്ങള്‍ വേണമെങ്കില്‍ അവനോട് പോയി ചോദിക്ക്. എന്നെ ശല്യപ്പെടുത്താന്‍ ഇങ്ങോട്ട് വന്നേക്കരുത്” എന്ന് പറയുകയും, കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ തൊണ്ടിമുതലുകള്‍ വീട്ടില്‍ കാണുകയും, മാത്രമല്ല ചാക്കോയുടെ വീട്ടിലെ ചക്കയുടെ ചുള രണ്ടാമത്തെ മകന്റെ മുറിയിലും കുരു മൂന്നാമത്തെ മകന്റെ സഞ്ചിയിലും, വര്‍ക്കിയുടെ വീട്ടിലെ മാങ്ങയുടെ പൂള് നാലാമത്തെ മകന്റെ മുറിയിലെ മേശയ്ക്കടിയിലും മാങ്ങായണ്ടി അഞ്ചാമത്തെ മകന്റെ മുറിയിലെ കട്ടിലിനടിയിലുമെല്ലാമായി കണ്ട് നാട്ടുകാരാകപ്പാടെ വട്ടായി അവസാനം അച്ഛന്‍ സമാധാനം പറഞ്ഞേ മതിയാവൂ എന്ന് പറഞ്ഞ് നിവൃത്തിയില്ലാതെ അദ്ദേഹം:
“എന്റെ മകന്‍ നിങ്ങളുടെയെല്ലാം വീട്ടില്‍ നിന്ന് നിങ്ങളുടെ അച്ഛനപ്പൂപ്പന്മാരുടെ കാലത്ത് നിങ്ങള്ക്ക് അവകാശമായി കിട്ടിയ തെങ്ങ്, പ്ലാവ്, മാവ് ഇവയില്‍ നിന്നൊക്കെ സമാഹരിച്ച തേങ്ങ, മാങ്ങ, ചക്ക എന്നിവ എന്റെ വീട്ടില്‍ കൊണ്ടിട്ടിട്ട്, അത് ലേബല്‍ ചെയ്ത് നിങ്ങളുടെ ഓരോരുത്തരുടെയും പേര് അതില്‍ എഴുതി വെക്കാത്തതില്‍ നിങ്ങള്‍ക്കുണ്ടായ വിഷമത്തില്‍ എനിക്കും വിഷമമുണ്ട്. അവനോട് കുറച്ച് ചക്കയും മാങ്ങയും തേങ്ങയുമൊക്കെ വേണമെന്നേ പറഞ്ഞുള്ളൂ, അവന്‍ അത് ഇങ്ങിനെയായിരിക്കും കൊണ്ടുവരിക എന്നോര്‍ത്തില്ല. നിങ്ങളോര്‍ക്കുക, എന്റെ വീട്ടില്‍ എന്ത് സാധനം കണ്ടാലും അതിന്റെ ഉത്തരവാദി അവനാണ്. അതുകോണ്ട് ഇനിയും ഇങ്ങിനെയെന്തിങ്കിലുമൊക്കെ എന്റെ വീട്ടില്‍ കണ്ടാല്‍ നിങ്ങള്‍ അവനോട് തന്നെ ചോദിച്ചാല്‍ മതി”
എന്നൊക്കെ പറയുക മാത്രമല്ല, ആ വീട്ടിന്റെ അയല്‍‌പക്കത്തുള്ളവര്‍ “ഹൂം, ഇതൊക്കെ മോഷണമാണെന്ന് ആരാ പറഞ്ഞത്, ആ പ്ലാവും മാവും തെങ്ങുമൊക്കെ അവരുടെ സ്വന്തമൊന്നുമല്ലല്ലോ, വീതം കിട്ടിയതല്ലേ, മാത്രവുമല്ല, ചക്ക, മാങ്ങ, തേങ്ങ ഇതൊക്കെ ഇവരുടേത് മാത്രമാണെന്ന് ആരാ പറഞ്ഞത്. എന്റെ വീട്ടിലുമുണ്ടല്ലോ ഇതെല്ലാം” എന്നൊക്കെക്കൂടി പറയുകയും ഒക്കെ ചെയ്താല്‍, എല്ലാം നമ്മള്‍ മലയാളികള്‍ തന്നെയല്ലേ. മോഷണം പോയവര്‍, ശ്ശെടാ, ഇതെന്താ വെള്ളരിക്കാപ്പട്ടണമാണോ എന്നൊക്കെ ഓര്‍ക്കില്ലേ.
എന്നാലും:
വീട്ടിലെ മൂത്ത പെണ്കുട്ടിക്ക് ഒരു കല്ല്യാണാലോചന വരുമ്പോള്‍ അത് മുടക്കാന്‍ ഈ മോഷണക്കഥ പറഞ്ഞ് പരത്തുന്നത് തികച്ചും പോക്രിത്തരം തന്നെ.
എന്നിരുന്നാലും:
നമ്മുടെ നാട്ടിന്‍‌പുറത്തൊക്കെ പണ്ടുമുതലേ ഉള്ള ഒരു രീതിവെച്ച് ആണ്വീട്ടുകാര് പെണ്‍‌വീട്ടുകാരെപ്പറ്റി നാട്ടിലൊക്കെ അന്വേഷണം നടത്തുമ്പോള്‍, നിങ്ങള്‍ ഉള്ള കാര്യം ഉള്ളപോലെ പറയണേ എന്ന് ആണ്വീട്ടുകാര് നിര്‍ബന്ധിച്ചാലും നല്ല പെണ്ണാണ്, നല്ല വീട്ടുകാരാണ് എന്നൊക്കെ നമുക്ക് പറയാമെങ്കിലും, നാളെ എന്റെ മോന് കല്ല്യാണാലോചന വരുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ മറുനാട്ടില്‍ പോയി അന്വേഷിക്കുമ്പോള്‍ ആ വീട്ടുകാരെപ്പറ്റി എനിക്ക് ശരിയായ ഒരു വിവരം കിട്ടിയില്ലെങ്കില്‍ ഞാന്‍ പിന്നെ വെള്ളം കുടിക്കേണ്ടി വരുമല്ലോ എന്നോര്‍ത്ത്, ആണ്‍‌വീട്ടുകാരോട്:
“നല്ല പെണ്ണാണ്. നല്ല സ്വഭാവമാണ്. ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല. പക്ഷേ ഇളയ ആങ്ങളയ്ക്ക് ചെറുപ്പത്തില്‍ സ്വല്പം മോഷണമൊക്കെയുണ്ടായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ എങ്ങിനെയാണെന്നറിയില്ല. ആ അച്ഛനാണെങ്കിലും മകനെ ഒരുമാതിരി കൊഞ്ചിക്കുന്ന രീതിയിലായിരുന്നു. എന്റെ വീട്ടിലെ തേങ്ങാ മോഷണം പോയത് അവരുടെ വീട്ടില്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ചെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍ പറയുന്നത് എല്ലാം മോനോട് ചോദിച്ചോ, എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല എന്നൊക്കെയുള്ള രീതിയിലായിരുന്നു. കാര്യം വലിയ ഫാമിലിയൊക്കെയാ. പക്ഷേ എന്തോ ആ അച്ഛന്‍ ഒരു ഉത്തരവാദിത്തബോധമില്ലാതെ പെരുമാറുന്നതുപോലെ തോന്നി. പക്ഷേ പെണ്‍‌കുട്ടി അങ്ങിനെയല്ല കേട്ടോ. നല്ല മിടുക്കിയാണ്”
എന്നൊക്കെയുള്ള മറുപടിയും ചില നാട്ടിന്പുറത്തുകാര് പറഞ്ഞേക്കും. എന്ത് ചെയ്യാം ചോദിക്കുന്നതും പറയുന്നതുമെല്ലാം നമ്മള്‍ മലയാളികള്‍ തന്നെയല്ലേ.
(സ്വല്പം വെയിറ്റു ചെയ്യുക എന്ന എന്റെ തന്നെ ടിപ്പ് ഞാനെങ്കിലും പാലിക്കണമല്ലോ എന്നോര്‍ത്താണ് ഇത്രയും വെയിറ്റ് ചെയ്തത്. ഏഷ്യാനെറ്റിലെ എന്തിരോ വരട്ട്, എനിക്കിനി എന്തിര് വരാനാ ഗാനം ഇപ്പോള്‍ പ്രചോദനമായി)
ഹിഹി വക്കാരിജി!:) എനിക്കുമാ പാട്ട് പലതിനും പ്രചോദനമാണു :)
അല്ല മൊഴിയണ്ണന് പറേണ പോലെ ഇതിനു പകരം കേസ് വന്നാലും, അതു മൊത്തം പത്രമായ പത്രത്തിലൊക്കെ അച്ചടിച്ച് വന്ന് കൂടുതല്‍ നാണക്കേടാവല്ലേയുള്ളൂ? അപ്പൊ ആ
നാട്ടിന്പുറത്തുകാര് മാത്രമല്ല, ഇന്ത്യ മൊത്തം അറിയില്ലെ പത്രത്തിലും ഒക്കെ വായിച്ച്? :)
പിന്നെ അവര്ക്ക് ഇന്ത്യയില്‍ തന്നെ പെണ്ണ് കിട്ടണ്ടാവും...ഇതാവുമ്പൊ ആ നാട്ടീല്‍ മാത്രമല്ലേയുള്ളൊ? :)
ഇതിലെ ഉപമയൊക്കെ പിടിച്ച് പോച്ച്! നൈസ്..വിശകലനം കൊള്ളം.
യാത്രാമൊഴി, വരാന്‍ അല്പം വൈകിപോയി, അതിനാല്‍ എല്ലാവരുടേയും കമന്റുകളും ചേര്‍ത്തു വായിക്കാന്‍ പറ്റി.
വളരെ നല്ല/ക്രിസ്പ്പായ വിശകലനം..
മകന്‍ മോഷ്ടിച്ച തേങ്ങാ, മാങ്ങാ, ചക്ക എന്നിവര്‍ അവരുടെ തന്നെ വീട്ടില്‍ തൊണ്ടിമുതലായി കണ്ടുപിടിച്ച നാട്ടുകാര്‍ ആ അച്ഛനോട് കാര്യം പറയുന്നു:
വക്കാരിയേ,
ഇതൊരു ഒന്നൊന്നര പെരിപ്പിക്കലായിപ്പോയല്ലോ..
മൊഴിയേ, സംഭവം കൈയ്യീന്നു പോയി, ഇനി ഒറിജിനലിനെ പോളണ്ടില്‍ പോയി തപ്പിയാലും കിട്ടൂല...
“എന്ന് പറയുകയും, കൂടുതല്‍ കൂടുതല്‍ തൊണ്ടിമുതലുകള്‍ വീട്ടില്‍ കാണുകയും, മാത്രമല്ല ചാക്കോയുടെ വീട്ടിലെ ചക്കയുടെ ചുള രണ്ടാമത്തെ മകന്റെ മുറിയിലും കുരു മൂന്നാമത്തെ മകന്റെ സഞ്ചിയിലും“
എന്റമ്മോ. ഇതിനൊരു നൂറില്‍ അഞ്ഞൂറ് മാര്‍ക്കെങ്കിലും കൊടുക്കണം.
വക്കാരിയുടെ ഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ “മോഡലുകള്‍ ഫിറ്റായില്ലെങ്കില്‍ വായിക്കുന്നവര്‍ പൂസാകും എന്നാണല്ലോ.“
ഒരു സംശയം (വെറുതേ തോന്നിയതാ) ഈ വക്കാരിയും ഇഞ്ചിയും ഒരേ ആളു തന്നെയാണോ ?
പാവം വക്കാരിജീനെ ഇങ്ങിനെ അപമാനിക്കണ്ടായിരുന്നു നളന്‍ മാഷ്.
അദ്ദേഹത്തോട് ദേഷ്യം ഉണ്ടെങ്കി പറഞ്ഞ് തീര്‍ത്താ പോരെ, അപമാനിക്കണൊ? ഹിഹി
:)
qw_er_ty
വിഷ്ണുമാഷ്‌, സങ്കുചിതന്‍, കണ്ണൂരാന്‍, കൃഷ്, ഇടിവാള്‍, ശിശു, കലേഷ്‌,
കെ.പി.സുകുമാരന്‍, കുമാര്‍, കിരണ്‍സ്‌, സുരലോഗം, മുല്ല്ലപ്പൂ, ദൃശ്യന്‍, മൊനിജല്ല്യ്‌, കുടുംബം കലക്കി, തറവാടി, മന്‍ജിത്‌, ദേവന്‍, വിശ്വം മാഷ്, ദില്‍ബന്‍, പട്ടേരി, വിചാരം, കൈയ്യൊപ്പ്‌, ഇഞ്ചിപ്പെണ്ണ്‍, കുറുമാന്‍ : ബ്ലോഗാകുല ചിന്തകള്‍ വായിച്ച് അഭിപ്രായം രേഖപ്പെടുത്തിയ നിങ്ങള്‍ക്കെല്ലാവര്‍ക്കും നന്ദി!
ഇപ്പോള്‍ ചില തെറ്റിദ്ധാരണകള്‍ നീങ്ങിയെന്നും, സംശയങ്ങളുടെ മഞ്ഞുരുകിയെന്നും വിശ്വം മാഷുടെ പോസ്റ്റില്‍ നിന്നും കമന്റുകളില്‍ നിന്നും മനസ്സിലാക്കുന്നു. അങ്ങിനെയെങ്കില്‍ അതൊക്കെ വളരെ നല്ല കാര്യം തന്നെ.
പെരിങ്ങോടാ,
പെരിങ്ങോടന്റെ "മോഡേണ്‍ വസ്ത്രത്തെക്കുറിച്ച്‌" ഇവിടെ പ്രതിപാദിച്ചതായി തോന്നിയെങ്കില്‍ അയാം ദി സോറി! നിര്‍ബന്ധമാണെങ്കില്‍ കൈമളിനെക്കൊണ്ട്‌ ആ വകയില്‍ ഒരു ഡിസ്കോ കൂടി കളിപ്പിക്കാം എന്തേ? :)
വക്കാരി,
വക്കാരിയാണു താരം. ഞാന്‍ ഒരാളെ മാത്രം കള്ളനാക്കിയപ്പോള്‍ വക്കാരി, ലവന്‍ മോഷ്ടിച്ച ചക്കയുടെ ചുളയും കുരുവും, അരക്കും കൂഞ്ഞിയും എല്ലാം കൂടി വാരിപ്പെറുക്കി ആ വീട്ടിലെ ഓരോ അംഗങ്ങളുടെയും മുറിയിലും, മേശയിലും, പുതപ്പിനടിയിലും കൊണ്ടിട്ടു അവരെ മൊത്തത്തില്‍ കള്ളന്മാരാക്കി! ഇതിനെയാണു ഭാവ്‌-ആന ഭാവ്‌-ആന എന്ന് പറയുന്നത്!
നളാ, പോളണ്ടിനെക്കുറിച്ച്‌ മാത്രം പറയരുത്‌ :)
കാണാനൊരല്പം വൈകി. എന്നാലും പറഞ്ഞതൊക്കെ സത്യം.
ഒരു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞ് എടുത്ത് വായിച്ചതാ, ചിരിച്ച് പണി തീര്‍ന്നു.
‘അയാം ദി സോറി’:)
എന്റെ ബ്ലോഗില്‍ വന്ന് കമന്റിട്ട് പേരുപറയാതെ മുങ്ങിയ നിന്നെ കണ്ടുപിടിക്കണം എന്ന വാശിയോടെ ഞാന്‍ നിന്നെ ഒന്നു പ്രോഫൈലടിച്ചു നോക്കി. പേരില്ല, നാളില്ല, ജാതകമില്ല. ഇവനാരെടാ?
നിന്റെ കഥകള്‍ കണ്ടപ്പോള്‍ മനസ്സില്‍ തോന്നിയത് രണ്ടു പേരുകള്‍ ആയിരുന്നു, അതില്‍ ആരാണ് നീ?
നിന്റെ വികൃതികള്‍ മുഴുവന്‍ അരിച്ചു പെറുക്കി, ആരെങ്കിലും നിന്നെ വട്ടപ്പേര് പറഞ്ഞുവിളിക്കും എന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ. അവസാനം കിട്ടിപ്പോയ്. എന്റെ കണക്കുകൂട്ടല്‍ തെറ്റിയില്ല. നീ നീ തന്നെ.
സൊകങ്ങളൊക്കെ തന്ന്യോടെ? ഞാനിപ്പോ തിരോന്തരത്താ..... ഇന്‍ ഗാഡ്സ് ആണ്‍ കണ്ട്രി.
Post a Comment